تعداد زيادي از زوج ها در تلاش هستند تا به هر طريقي که مي شود شادي، خوشي و رضايت مندي را در زندگي مشترکشان بيدار نگه دارند. عوامل بسيار زيادي وجود دارند که مي توانند به راحتي زندگي جنسي انسان ها را تحت الشعاع قرار دهند؛ مثل: برنامه هاي سخت کاري، نگهداري و مراقبت از فرزندان، افزايش سن و ….
بدون وجود صميميت فيزيکي، چه چيز مي تواند شما دو نفر را همچنان نزديک به هم نگه دارد؟ شايد با خود بگوييد چيزهايي شبيه به: مرور خاطرات گذشته، دوستان، اقوام و خيلي چيزهاي ديگر. ولي به راستي عشق تا چه اندازه مي تواند در زندگي مشترک مهم باشد؟
بوسه = زندگي شيرين
قابل باور است که برخي مي‌گويند بالا رفتن سن، باعث از بين رفتن حس رضايتمندي در رابطه جنسي مي شود. به همين دليل روند طبيعي زندگي از جمله داد و فرياد کردن فرزندان، و يا برنامه هاي شلوغ کاري نبايد به هيچ وجه مانع سلامت رواني زوجين و امتناع ورزيدن هر يک نسبت به برقراري رابطه جنسي با ديگري شود. مسائل جنسي از اهميت چشمگيري برخوردار هستند. مخصوصا زماني که شما تعهد داريد تا در هيچ کجاي ديگر سراغ آنها نرويد. براي داشتن يک زندگي سالم، هر دو طرف بايد بر روي ارتباط خود کار کنند. اما در اينجا يک راز کاملا سري هم وجود دارد:
و آن چيزي نيست جز “بوسيدن”.
به نظر مي رسد زن و شوهر ها پس از ازدواج به اندازه دوران نامزدي يکيديگر را نمي بوسند. بدون هيچ شکي بايد اين کار را انجام دهند. چه چيز بهتر از بوسه اي از لبها مي تواند يک زندگي را از خطر نابودي نجات دهد؟
“هر کاري مي توانيد انجام دهيد”
در حقيقت هر زندگي مشترکي بدون توجه به اين مطلب که در آغاز تا چه حد داغ و پرحرارت بوده، پس از مدتي هيجان اوليه خود را از دست مي دهد. در اين حالت برقراري رابطه جنسي به کمترين ميزان خود مي رسد. البته اگر در طول اين دوره دو طرف از طرق ديگر بتوانند نزديکي موجود را حفظ کنند، مشکل حادي به وجود نخواهد آمد.
اما شادي و رضايتمندي از آميزش، زماني به طور کلي از زندگي مشترک محو ميشود که زوجين يکديگر را در انتهاي ليست اولويت هايشان قرار دهند و با هم مانند هم اتاقي رفتار کنند و نه بيشتر. اغلب در اين زمان اگر رابطه جنسي هم برقرار شود، بيشتر به خاطر مرتفع کردن نيازهاي جنسي است و طرفين هيچ اهميتي به مهر و محبتي که مي تواند از اين طريق ايجاد شود، نمي دهند.
ديگر برايشان لبخند زدن با هم معنايي ندارد، براي عاطفه و مهرباني ارزش قائل نيستند و فراموش مي کنند که به چه دليل با هم ازدواج کرده و تعهد و سرسپردگي به يکديگر داده اند.
آقايون چه ازدواج کرده باشند چه نباشند، نياز به برقراري رابطه جنسي دارند. خانم ها بسيار احساساتي بوده و علايق خاصي دارند: آنها شهوت طلب هستند و دوست دارند ديگران نشان دهند که خواهانشان هستند. ولي نظر آنها در مورد آميزش با شوهرانشان؟
عقيده آنها چيزي جز اين نيست: مي خواهند بخواهند نمي خواهند نخواهند! تنها چيزي که در مورد متاهلين وجود دارد اين است که نيازهايي داريم و هر طور شده کاري مي کنيم تا بتوانيم آنها را براورده سازيم. شما به هيچ وجه نبايد از نيازهاي ذاتي خود خجالت بکشيد؛ شما ازدواج کرده ايد تا احساسات و نيازهاي وجوديتان را با فرد ديگري در ميان بگذاريد و اگر بخواهيد بار تمام اين موارد را به تنهايي به دوش بکشيد، چيزي نخواهد گذشت که حلقه مشترک شما از هم پاشيده شود. در زندگي مشترک اگر يک کمي بيشتر تلاش کنيد تا نيازهاي طرف مقابل را براورده سازيد جاي دوري نخواهد رفت.
يک زندگي زماني موفق است که بين نيازهاي عقلي، روحي و جسمي تعادل کامل برقرار باشد. خوب اين سوال مطرح مي شود که: کداميک از اين سه مورد نقش حساس تري در “بهتر” و يا “بدتر” کردن زندگي دارد؟ س؟ک؟س و شهوت جزئي از هر رابطه اي است و مي توان آنرا به راحتي بدست آورد، اما دو مورد ديگر نياز به صميميت و ارتباط بيشتري دارند. زماني که برقراري رابطه جنسي در خطر باشد، ديگر هيچ فرصتي براي موارد ديگر باقي نمي ماند، چه برسد به اينکه بخواهيد به رشد و شکوفايي عقلي و روحي نيز برسيد. هنگاميکه سن انسان ها افزايش پيدا مي کند، تغيير و تحولاتي در فيزيک بدنشان رخ مي دهد. اما ايا اين تغييرات بايد در زندگي جنسي و احساسي نيز تاثير بگذارد؟! به همين دليل در اولين سال هاي ازدواج زوجين بايد سعي کنند که بهترين دوست هاي هم باشند، نسبت به هم علاقه پيدا کنند، و يکديگر را تحريک نمايند؛ دليل تمام اين کارها تنها اين است که س؟ک؟س خيلي جلوتر از عشق و محبت در رابطه به وجود مي آيد و اگر بتوانيد با موفقيت کامل از پس آن براييد، متوجه خواهيد شد که زندگي مشترک معناي عميقي دارد و فقط پير شدن در کنار يک شريک زندگي نيست.
درباره این سایت